Ciemierniki należą do najbardziej niezwykłych roślin uprawianych w naszych ogrodach. O ich wyjątkowości decyduje przede wszystkim zimowa pora kwitnienia. Z tego powodu ciemierniki bywają nazywane różami Bożego Narodzenia. Nic dziwnego, że zawędrowały także do mieszkań, stając się bardzo modną ostatnio alternatywą dla najpopularniejszej bożonarodzeniowej gwiazdy - poinsecji. Moda na ciemierniki wychodzi naprzeciw miłośnikom różnych stylów. Jako przedstawiciele flory europejskiej rośliny te doskonale sprawdzają się w wystroju ekologicznym, w towarzystwie surowego drewna, mchów i gałązek. Równie dobrze ciemierniki mogą służyć do dekoracji wystawnego bożonarodzeniowego stołu. Ich białe kwiaty pięknie wpisują się w typowo zimową kolorystykę.
Do rodzaju ciemiernik Helleborus należy około 20 gatunków występujących głównie w Europie i Azji Mniejszej, z których dwa gatunki: ciemiernik czerwonawy H. purpurascens i ciemiernik zielony H. viridis rosną także w Polsce. Najczęściej uprawianym gatunkiem ciemiernika jest ciemiernik biały H. niger, rosnący m.in. u naszych zachodnich i południowych sąsiadów.
Ta zaskakująca rozbieżność w nazwie polskiej i łacińskiej (niger znaczy czarny) wynika z faktu, że łacińska nazwa wzięła się od bardzo ciemnych korzeni tych roślin, natomiast polska od barwy kwiatów. Nazwa ta nie do końca odpowiada jednak rzeczywistości, ponieważ kwiaty ciemiernika zmieniają swoją barwę wraz z wiekiem. Na początku są białe, pod koniec kwitnienia różowe, a po przekwitnięciu zielone. Zielone zabarwienie kwiatów wyraźnie wskazuje, że powabnią kwiatów nie są płatki, ale rozbudowane działki kielicha. Sprawia to, że kwiaty bardzo długo, nawet po przekwitnięciu, pozostają dekoracyjne. Pięknym tłem są dla nich efektowne ciemnozielone i błyszczące liście.
Květy se usazují na podzim a mohou kvést již v listopadu (v Polsku, nejčastěji na přelomu února a března). Tato skutečnost se používá k produkci kvetoucích rostlin v květináčích. V závislosti na odrůdě se rostliny produkují na podzim, zimu nebo na jaře (často se prodávají na Valentýna) období kvetení, ale stojí za to vědět, že rostliny, poháněné později, kvetou hojněji.
Pro zalévání jsou vybrány hojně kvetoucí odrůdy s květinami vyvýšenými nad listy. Kromě bílé čemeřice se pro zalévání používá také mnoho hybridů druhu Hellebore zahradní hybridní. Květy těchto hellebores mají jinou barvu - od bílé přes růžové, nazelenalé až téměř černé a různé stupně naplnění (mohou být jednoduché, plné nebo polodvojité). Mnohé jsou zdobeny kontrastními skvrnami.
Jak se starat o hellebores
Hellebores jsou rostliny, které jsou přizpůsobeny nízkým teplotám. V závislosti na odrůdě potřebují k vyvolání kvetení pouze 4 až 12 ° C. Pokud chceme dlouhé kvetení, měli bychom rostliny uchovávat v chladných místnostech (do 15 ° C), mimo zdroje tepla (radiátory, krby, kamna). Dobré pro ně bude světlé místo, například na okenním parapetu (ne však nad radiátorem). Rostliny se nesmí nechat vyschnout. Podklad by měl být neustále vlhký, ale přebytečná voda by měla být schopna odtékat. Při správné péči můžeme rostliny uchovat
v dobrém stavu až do jara, kdy je můžeme vysadit na zahradě. Rostliny, které v bytě zůstanou dlouho, nebudou k tomu vhodné. Kartáčované rostliny jsou velmi citlivé na teploty pod 0. Proto by neměly být umístěny venku. V ideálním případě by měly být přemístěny do nevytápěných, ale chladných místností (nejlépe do zimní zahrady).
